Dzień Patryka

 

 Św. Patryk urodził się około 390 n.e. w Brytanii za panowania rzymskiego. Jako młody chłopak został porwany i sprzedany do niewoli. Gdzie jak mówią legendy poprzez modlitwę zbliżył się do Boga. Po sześciu latach uciekł z niewoli do Gali i wstąpił tam do klasztoru. Po kilkunastu latach życia w zakonie wrócił do Irlandii jako misjonarz (rok 432). Spotkał się z Druidami w Tarze i zniósł ich pogańskie rytuały. Nawrócił wodzów i książęta chrzcząc ich i tysiące ich poddanych. Chrzest odbył się w świętych Studniach, które po dziś dzień tak są nazywane.

Druidzi byli jedną z najwyższych klas celtyckiej społeczności. Byli doradcami królów, czuwali nad sprawami religii, wróżyli, składali ofiary, byli kosmologami i kapłanami. Nawracając druidów i ówczesnych władców Irlandii na wiarę chrześcijańską Św. Patryk zmienił bieg historii tego kraju.

Dzień Św.Patryka

Dzień Św. Patryka kojarzony jest z wszechobecną zielenią, koniczynkami oraz wróżkami Leprekonami, które chodzą po świecie pod postacią staruszka o niewielkim wzroście, w szewskim skórzanym fartuchu, z charakterystycznym kapeluszem na głowie, z dwiema magicznymi sakiewkami i młotkiem w ręku.
Legendy opowiadają o tym jak Św. Patryk nauczał pogan o Trójcy Świętej (Bogu Ojcu, Synu Bożym i Duchu Świętym) używając dla zobrazowania tej świętej postaci w trzech osobach, zwykłej trójlistnej koniczynki. Dziś na pamiątkę tamtych wydarzeń dzieci i dorośli 17 marca przyozdabiają się koniczynkami i ubierają się na zielono. Zieleń będąc zarówno symbolem wiosennej nadziei na odrodzenie się życia po zimowych chłodach, jak i kolorem koniczynki stała się symbolem Irlandii. Inna legenda głosi, że to właśnie dzięki Św. Patrykowi nie ma na wyspie węży – wyprowadził je z wyspy uderzając patykiem, za którego głosem podążały.

Leprekon jest najbardziej znanym skrzatem irlandzkim. Leprikony mają duże głowy, najczęściej noszą na nich zielone kapelusze z koniczynką. Włosy mają rozczochrane oczywiście płomiennie rude. Noszą zniszczone buty nie do pary oraz bardzo znoszony, zielony surdut. Pieniądze są ich słabym punktem. Oglądają każdy grosik, który mają wydać, a swój majątek trzymają w wielkim metalowym garncu, który stanowi ich najcenniejszy skarb. Skarb Leprikona stał się legendarny i wielu śmiertelników próbowało go zdobyć. Podobno ukryty jest pod wielkim głazem na końcu tęczy. Ktoś nawet sfotografował to miejsce, ale zanim tam dobiegł, tęcza zniknęła i zgubił drogę.