Country part I
Wioska Indiańsa
Dziki Zachód
Kowboje
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
tak więc wyruszamy
Budujemy Tipi
Zabawa:
Malujemy szablonowe pióra na opaskę
Zaklinamy deszcz
Wódz miał siedmiu synów śpiewamy jak Abrachama
Skradamy się po śladach wyciętych z papieru
dzieci podają swoje indiańskie imię wraz z jego określeniem (np. Gorące Słońce, Mówiąca Ryba, Wielka Góra, Sterczący Kieł, Pędzący Mustang…) oraz dodają do tego gest, obrazujący jego indiańskie imię
Nauka piosenki i ilustrowanie jej ruchem:
Simama Ka x2
Ruka, ruka, ruka
Simama Ka
Kembeja, kimbija x2
Ruka, ruka, ruka
Simama Ka
Zadanie plastyczne- dzieci wykonują amulety z wcześniej przygotowanych tekturek o różnych kształtach lub kamieni, ozdabiając je plasteliną, cekinami, koralikami.
Nauka krótkiego wierszyka ilustrowanego ruchem:
Szu-szu (ręce w górę)
Sza-sza (ręce w dół)
Czu-czu (ręce w górę)
Cza- cza (ręce w dół)
„Czarów czar, czarów mar,
Indian wioska stanie nam
Abrakadabra minidinem
Każdy z nas jest Indianinem”
- Przejście po kamieniach przez rzekę- dzieci przechodzą po kołach o różnej fakturze
- Przejście wąską drogą nad przepaścią- dzieci przechodzą po linie ułożonej na podłodze
- Tropienie śladów- przejście po wielkich stopach wyciętych z papieru
- Przejście obok śpiącego węża- dzieci przechodzą w ciszy, na palcach, aby go nie zbudzić
Nauka piosenki ilustrowanej ruchem:
Taka mała Miczitanka
mi się spodobała
takie wielkie pióro miała,
ona taka mała,
taka mała,
takie pióro,
takie pióro,
taka mała,
taka mała,
takie pióro,
takie pióro,
HOUK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=rTbu9OUddE4
gwiazda szeryfa
i kowbojski taniec
Dawno, dawno na rozległej równinie była sobie indiańska wioska, a w niej żyło plemię Taka – Tuka (wasi przodkowie). Mieszkali w tipi, opodal wielkiej rzeki. Nasza opowieść zaczyna się w chwili, gdy wioskę, i wszystkie tipi, i tipi szamana okrył mrok. Indianie spali, w oddali słychać było wycie kojotów (dzieci leżą), kiedy nagle obudził ich ryk i tętent kopyt (wstają, przeciągają się, ziewają ). Wielki Wódz zwołał naradę plemienną (siadają w kręgu, rozpoczyna się narada plemienna) i powiedział: Bracia zbliża się zima, a nasze zapasy się kończą. Dziś o świcie słyszałem bizony nad rzeką, są blisko. Wyruszmy na polowanie. Co radzicie? I Indianie zaczęli się naradzać (skandując rade – rade z różną intonacją głosu poklepują prawą ręką sąsiada z prawej strony). Czy się boicie?(strach). Czy się cieszycie? (radość, zmiana kierunku, klepiemy kolegę z lewej strony). Zapalmy fajkę pokoju (podawanie w kręgu fajki pokoju). Wyruszamy na polowanie.
Wsiadamy na konie - uczestnicy zgodnie z ze wskazówkami wodza naśladują jazdę na koniu – uderzają o podłogę rękami, pokonują rzekę na koniu –uderzają rękami o uda, zeskakują z koni (prychają), przechodzą po kładce po kładce - uderzają pięścią o klatkę piersiową, przechodzą przez szuwary (rozsuwają rękami), gdzie znajdują się bizony, strzelają z łuku (naprężają cięciwy).
Nagle stado bizonów ruszyło w ich stronę. Indianie przestraszeni zaczęli uciekać z powrotem (pokonują tę samą drogę dwa razy szybciej - szuwary, kładka, jazda na koniu, narada, ziewanie, zasypianie).
Indianin musi umieć zaklinać deszcz – w kręgu szaman uczy Indian „zaklinać deszcz”. Dzieci oglądają chmurę pełną deszczu (niebieski balon z wodą), chmura podrzucona pęka i wylewa się woda. Szaman uczy zaklęcia:
„Czarowanie nie jest trudne, trzeba tylko znać zaklęcie,
Klaśnij w dłonie razy trzy, tupnij mocno nogą,
Kiwnij głową, podrap się trzy razy po nosie,
A wtedy poczujesz moc, która czary ci przyniesie”.
Zaklęcie zaczyna działać chmura (niebieski balon) pęka i rozsypuje się konfetti (suchy deszcz).
Udanego tygodnia;)
http://www.youtube.com/watch?v=rrk9Eu_6ZTw
Dziki Zachód
Kowboje
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
tak więc wyruszamy
Budujemy Tipi
Zabawa:
Wielki czerwony koń
– uderzamy w uda
Szybko się
odwrócił – obracamy się
z rozmachem
I ogonem swym – prawy łokieć
na lewej ręce
Muchę
z grzbietu zrzucił – klaszczemy w ręce
Lecz ona głupia nie była – palcem dotykamy czoła;
Tylko bzz, bzz, robiła – palcem wykonujemy ruchy o
krężne
Latając
c wokół konia – wykonujemy okr
ężny ruch głowy;
Zrobiła z niego gamonia – odwracamy się
z rozmachem
Zaklinamy deszcz
Wódz miał siedmiu synów śpiewamy jak Abrachama
Skradamy się po śladach wyciętych z papieru
dzieci podają swoje indiańskie imię wraz z jego określeniem (np. Gorące Słońce, Mówiąca Ryba, Wielka Góra, Sterczący Kieł, Pędzący Mustang…) oraz dodają do tego gest, obrazujący jego indiańskie imię
Nauka piosenki i ilustrowanie jej ruchem:
Simama Ka x2
Ruka, ruka, ruka
Simama Ka
Kembeja, kimbija x2
Ruka, ruka, ruka
Simama Ka
Zadanie plastyczne- dzieci wykonują amulety z wcześniej przygotowanych tekturek o różnych kształtach lub kamieni, ozdabiając je plasteliną, cekinami, koralikami.
Nauka krótkiego wierszyka ilustrowanego ruchem:
Szu-szu (ręce w górę)
Sza-sza (ręce w dół)
Czu-czu (ręce w górę)
Cza- cza (ręce w dół)
„Czarów czar, czarów mar,
Indian wioska stanie nam
Abrakadabra minidinem
Każdy z nas jest Indianinem”
- Przejście po kamieniach przez rzekę- dzieci przechodzą po kołach o różnej fakturze
- Przejście wąską drogą nad przepaścią- dzieci przechodzą po linie ułożonej na podłodze
- Tropienie śladów- przejście po wielkich stopach wyciętych z papieru
- Przejście obok śpiącego węża- dzieci przechodzą w ciszy, na palcach, aby go nie zbudzić
Nauka piosenki ilustrowanej ruchem:
Taka mała Miczitanka
mi się spodobała
takie wielkie pióro miała,
ona taka mała,
taka mała,
takie pióro,
takie pióro,
taka mała,
taka mała,
takie pióro,
takie pióro,
HOUK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=rTbu9OUddE4
gwiazda szeryfa
i kowbojski taniec
Dawno, dawno na rozległej równinie była sobie indiańska wioska, a w niej żyło plemię Taka – Tuka (wasi przodkowie). Mieszkali w tipi, opodal wielkiej rzeki. Nasza opowieść zaczyna się w chwili, gdy wioskę, i wszystkie tipi, i tipi szamana okrył mrok. Indianie spali, w oddali słychać było wycie kojotów (dzieci leżą), kiedy nagle obudził ich ryk i tętent kopyt (wstają, przeciągają się, ziewają ). Wielki Wódz zwołał naradę plemienną (siadają w kręgu, rozpoczyna się narada plemienna) i powiedział: Bracia zbliża się zima, a nasze zapasy się kończą. Dziś o świcie słyszałem bizony nad rzeką, są blisko. Wyruszmy na polowanie. Co radzicie? I Indianie zaczęli się naradzać (skandując rade – rade z różną intonacją głosu poklepują prawą ręką sąsiada z prawej strony). Czy się boicie?(strach). Czy się cieszycie? (radość, zmiana kierunku, klepiemy kolegę z lewej strony). Zapalmy fajkę pokoju (podawanie w kręgu fajki pokoju). Wyruszamy na polowanie.
Wsiadamy na konie - uczestnicy zgodnie z ze wskazówkami wodza naśladują jazdę na koniu – uderzają o podłogę rękami, pokonują rzekę na koniu –uderzają rękami o uda, zeskakują z koni (prychają), przechodzą po kładce po kładce - uderzają pięścią o klatkę piersiową, przechodzą przez szuwary (rozsuwają rękami), gdzie znajdują się bizony, strzelają z łuku (naprężają cięciwy).
Nagle stado bizonów ruszyło w ich stronę. Indianie przestraszeni zaczęli uciekać z powrotem (pokonują tę samą drogę dwa razy szybciej - szuwary, kładka, jazda na koniu, narada, ziewanie, zasypianie).
Indianin musi umieć zaklinać deszcz – w kręgu szaman uczy Indian „zaklinać deszcz”. Dzieci oglądają chmurę pełną deszczu (niebieski balon z wodą), chmura podrzucona pęka i wylewa się woda. Szaman uczy zaklęcia:
„Czarowanie nie jest trudne, trzeba tylko znać zaklęcie,
Klaśnij w dłonie razy trzy, tupnij mocno nogą,
Kiwnij głową, podrap się trzy razy po nosie,
A wtedy poczujesz moc, która czary ci przyniesie”.
Zaklęcie zaczyna działać chmura (niebieski balon) pęka i rozsypuje się konfetti (suchy deszcz).
Udanego tygodnia;)
Komentarze
Prześlij komentarz